W marcu br. wieś Dylaki przystąpiła do programu "Odnowa wsi". Rada Sołecka powołała grupę liderów "Odnowy wsi", w której skład weszli: Barbara Starzycka - sołtys wsi, Norbert Jończyk, Paweł Barczik, Andrzej Drozdem, Krystian Niedziela, Norbert Kupka, Helga Baron, Wojciech Woźniak i Waldemar Nowak. Program ten funkcjonuje w krajach Unii Europejskiej już ponad 20 lat. Jest jednym z najszerzej realizowanych programów rozwoju obszarów wiejskich, będąc procesem społecznym i gospodarczym obejmującym najistotniejsze dziedziny funkcjonowania społeczności lokalnej, przekształcającym strukturę wsi. Zmiany te obejmują miejsce zamieszkania i jego najbliższe otoczenie, infrastrukturę, organizację przestrzeni publicznej i sferę usług, zaspokajanie potrzeb bytowych i duchowych, komunikację oraz bezpieczeństwo. Podstawą zmian jest uruchomienie wszelkich zasobów własnych wspólnoty, wykorzystanie pomocy oferowanej przez gminę i region oraz dostępnej poprzez fundusze zewnętrzne, w tym Unii Europejskiej. Głównym celem programu jest poprawa warunków życia na wsi, kultywowanie i rozwijanie niematerialnych wartości, takich jak krajobraz kulturowy, poczucie wspólnoty, współodpowiedzialność, wzorce wychowawcze, więź międzypokoleniowa i ochrona środowiska naturalnego. Oczekiwanymi efektami realizacji planu jest poprawa bytu mieszkańców wsi, w wyniku zaistnienia nowych możliwości osiedlania, inwestowania, rozwoju usług, tworzenia miejsc pracy oraz zarobkowania poza rolnictwem. Jest to wieloletni proces społeczno - gospodarczy, realizowany przede wszystkim przy udziale wszystkich mieszkańców.
Liderzy "Odnowy wsi" Dylaki ukończyli zorganizowane przez Urząd Marszałkowski warsztaty "Planowanie rozwoju w procesie odnowy wsi", które przygotowały grupę do realizacji programu. Opracowali również wizję swojej miejscowości, którą widzą jako wieś kultywującą tradycje, zwyczaje i obrzędy oraz oferującą wypoczynek wśród lasów, łąk i jezior. Propozycje planu rozwoju wsi obejmują kilkanaście lat oraz najbliższy okres. Za najważniejsze tegoroczne cele do zrealizowania grupa liderów uznała zagospodarowanie placu zabaw dla dzieci, wykonanie i ustawienie tablicy informacyjnej o przystąpieniu do programu "Odnowy wsi", założenie strony internetowej i przeprowadzenie konkursu plastycznego na logo Dylak.

CHARAKTER I FUNKCJE WSI

a) charakter Dylak:
W strukturze funkcjonalno - przestrzennej wsi największą pozycję zajmują lasy.
Są to lasy o wysokiej wartości gospodarczej, z których pozyskuje się surowiec tartaczny, kopalniaki, papierówkę, korę opał a także o dużych wartościach dla celów rekreacyjnych zbieractwa grzybów i jagód.

b) funkcje wsi:
Funkcja mieszkaniowa - rozwinęła się i rozwija cały czas ze względu na miejsca pracy, które w Dylakach powstają. Ponadto bliskie sąsiedztwo jeziora turawskiego powoduje, że funkcja mieszkaniowa cały czas się rozwija.

funkcja rolnicza - stopniowy spadek użytków rolnych, powoduje, że funkcja rolnicza Dylak powoli upada

funkcja kulturowa - miejscowość jest m.in. siedzibą Zarządu Głównego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Mniejszości Niemieckiej na Śląsku Opolskim oraz utytułowanego zespołu tanecznego "Dialog".

funkcja rekreacyjna - położenie wsi w strefie lasów o dużych walorach przyrodniczych, blisko zbiornika wody Jeziora Turawskiego o funkcjach rekreacyjnych spowodowało, że na terenie wsi rozwija się funkcja rekreacyjna związana z wypoczynkiem sobotnio - niedzielnym nad jeziorem a także zbieractwem grzybów w lasach.
W rejonie Dylak rozwinęło się budownictwo letniskowe realizowane przez mieszkańców spoza Dylak, z miasta Opola a także z województw sąsiednich zwłaszcza województwa śląskiego.

KIERUNKI ROZWOJU FUNKCJI TURYSTYCZNO - REKREACYJNEJ

Bliskie sąsiedztwo jeziora turawskiego związane jest z funkcją rekreacyjną, lasy z walorami krajobrazowo - przyrodniczymi z bogatym runem leśnym jagód i grzybów, stosunkowo nieskażone środowisko, położenie Dylak w stosunkowo niewielkiej odległości od ośrodka wojewódzkiego miasta Opola jak i aglomeracji górnośląskiej powoduje, że wieś Dylaki odwiedzana jest w celach turystyczno - wypoczynkowych.
We wsi rozwinęła się zabudowa o charakterze letniskowym, która przybiera stosunkowo duże rozmiary. Dylaki cechują szczególnie predyspozycje do rozwoju turystyki i rekreacji, ich rozwój stwarza dla wsi szansę jej dalszego rozwoju gospodarczego poprzez rozwój bazy niezbędnej dla obsługi ruchu turystycznego. Rozwój funkcji turystyczno - rekreacyjnej oprócz dotychczasowych form realizacji zabudowy letniskowej, uprawiania zbieractwa runa leśnego jagód i grzybów oraz turystyki wiejskiej korzystającej z krajobrazowo - przyrodniczych walorów kulturowych należy upatrywać w nowej formie tzw. Agroturystyce.
Forma ta polega na organizowaniu aktywnego wypoczynku związanego z gospodarstwem rolnym. Agroturystyka obejmuje zarówno wynajmowanie pokoi przez indywidualnych rolników, także rozwój małych stadnin koni, wypożyczalni sprzętu turystycznego itp. Aż do zorganizowanej kompleksowej obsługi oferującej wiele możliwości: jeździectwo, pływanie, żeglarstwo, jazdy rowerowe, tenis. Podkreślenia wymaga fakt, że forma ta wymaga uczestniczenia w życiu codziennym rodziny wiejskiej z możliwością kontroli i udziału w różnych pracach - jest to zatem bardzo indywidualna "rodzinna" forma wypoczynku. Mając na uwadze liczne odwiedzanie mieszkańców wsi przez rodziny i znajomych z zagranicy forma ta staje się coraz popularniejsza a duże zainteresowanie tego typu działalnościami jest widoczne nie tylko przyjezdnych, ale także miejscowej ludności. Forma ta ma wielkie szanse powodzenia.

LUDNOŚĆ

Dylaki zamieszkiwane są w przeważającej części przez ludność autochtoniczną i pochodzenia niemieckiego. W okresie kryzysu gospodarczego a jednocześnie ułatwienia w wyjazdach za granicę spowodowało, że znaczna część ludności , zwłaszcza młodych, w wieku produkcyjnym udawała się za granicę, głownie do Niemiec. Tym osobom, którym udało się znależć lepsze warunki bytu - pracy i zamieszkania nie powrócili do kraju. Obecnie nasila się proces zarabiania pieniędzy za granicą, głównie w Niemczech i Holandii. Ostatnie lata wskazują na stabilizację w zakresie wyjazdów na stałe za granicę. W Dylakach występuje tendencja starzenia się ludności . Biorąc pod uwagę fakt, że znaczna część młodych ludzi ze wsi wyemigrowała za granicę i tam pozostała, proces starzenia się ludności będzie się nadal pogłębiał.

INFRASTRUKTURA

1. Techniczna:

a) komunikacja:
Głównym środkiem komunikacji zbiorowej na terenie wsi są autobusy PKS, posiadające połączenia z ośrodkami administracyjnymi.
Ponadto przez teren wsi przebiega droga krajowa regionalna numer 463 relacji Ozimek - Bierdzany.

b) zaopatrzenie w wodę:
Dykaki zaopatrywane są w wodę ze stacji uzdatniania w Biestrzynniku, pracę - przy częściowej odpłatności mieszkańców - nad budową wodociągu zakończono w 1993 roku.

c) odprowadzanie ścieków:
Wieś nie posiada kanalizacji sanitarnej, ścieki z terenów wiejskich odprowadzane są do przydomowych zbiorników - szamb i wywożone do oczyszczalni ścieków w Antoniowie. W najbliższym czasie przewiduje się rozbudowę istniejącej zakładowej oczyszczalni ścieków w Dylakach dla potrzeb wsi.

d) elektroenergetyka:
Dylaki zasilane są za pośrednictwem sieci 15 kV z Głównego Punktu Zasilającego "GPZ" Ozimek zlokalizowanego w południowej części miasta.
Sieć elektryczna wykonana jest jako napowietrzna na słupach betonowych i drewnianych. W zakresie elektroenergetyki przyszłe działania na terenie gminy będą obejmować przede wszystkim modernizację i budowę oświetlenia ulic, ponieważ obecne oświetlenie ulic większości gminnych wsi jest niedostateczne.

e) sieć gazowa:
Wieś nie jest objęta gazyfikacją przewodową, część mieszkańców korzysta z dostaw gazu propan - butan dowożonego w butlach.

f) telekomunikacja:
Od roku 1997 cała wieś została objęta siecią telekomunikacyjną.

g) problem odpadów:
Odpady komunalne gromadzone są w kontenerach indywidualnych poszczególnych właścicieli posesji. Objęte są systematyczną zbiórką i wywożone na składowisko odpadów komunalnych w Dylakach. Planowane jest podłączenie wsi do miejsko-gminne kanalizacji.