Wieś
położona jest na północ od Ozimka, na pograniczu gminy Turawa.
W katastrze z roku 1723 wymienia się pod Kadłubem przydrożny "Krug"
(czyli karczmę, gospodę, oberżę) Dillera, gdzie wówczas mieszkało
2 ludzi. Te nazwisko pisano też jako Dylla, Tylla albo Dyhla i
znane było w okolicznych wsiach. Np. w Szczedrzyku w roku 1618
był młynarz Adam Dila i jeden gospodarz Mathes Dyla.
Dylaki. jako osobną miejscowość, spotykamy dopiero po roku 1900.
Bowiem do tego czasu Dylaki były przysiółkiem wchodzącym w skład
Szczedrzyka. Wówczas z Dylak do Szczedrzyka nie było daleko, a
najkrótsza droga prowadziła przez młyn Ledwigów, który do roku
1820 nazywał się młynem szczedrzykowskim, i przez Zamoście - do
Szczedrzyka. Tak było do roku 1938, kiedy Jezioro Turawskie te
dwie miejscowości rozdzieliło.
W Dylakach w roku 1898 utworzona została, przez Artura Fuchsa,
"Strumpf und Wollwaren Fabrik". Od tego czasu kobiety
i dziewczyny, nie tylko z Dylak, miały tu pracę. Fabrykę tę rozszerzono
też na Grodziec, gdzie powstała mała filia zakładu.
W roku 1974 w gminie Ozimek, jako drugi co do wielkości po hucie
Małapanew, powstał w Dylakach zakład dziewiarski "Opolanka",
w którym na początku zatrudnionych było 765 osób. jednak na początku
lat dziewięćdziesiątych zakład wszedł w wielki kryzys i przestał
istnieć. W roku 1994 niemiecka firma "Coroplast" Gmbh
postanowiła ten zakład przejąć i rozpocząć w nim produkcję specjalnych
wiązek kablowych do samochodów koncernu Volkswagen. Obecnie zakład
zatrudnia 850 ludzi.
Dylaki należały do parafii szczedrzykowskiej. Kościół zbudował
tu w roku 1940 ksiądz proboszcz Antoni Liszka. Poświęcił go 23
czerwca 1940 r. ks. Negwer, wikariusz generalny we Wrocławiu.
Do nowo utworzonej parafii p.w. św. Antoniego przyłączono także
Biestrzynnik, a od 1946 r. - Rzędów. Plebanię zbudowano w latach
1956 -57.
Na wieży kościelnej wiszą 3 dzwony, odlane w 1957 r. w hucie Małapanew.
Są to: dzwony: św. Antoni, św. Maria i św. Józef.
Duszpasterzem tej parafii jest od roku 1979 ksiądz Henryk Okularczyk.
Przy okazji należy wspomnieć, że kiedy w roku 1938 jezioro turawskie
oddzieliło wieś od Szczedrzyka, to msze święte odprawiano w karczmie
p. Mazura. (mieściła się vis a vis fabryki). To właśnie rodzina
Mazur oddała swoje grunty pod budowę fabryki, a później również
kościoła. Mieszkańcy oddając hołd pochowali fundatora przy kościele.
Liczba ludności kształtowała się tu następująco: w 1819 - przysiółek
ten miał 12 domów mieszkalnych, w których zamieszkiwało 54 mieszkańców.
W roku 1910 - 670, w roku 1925 - 600, w roku 1933 - 734, w roku
1939 - 854, w roku 1965 - 1820, w roku 1996 - 877 mieszkańców
